To chyba święto napisałam w końcu odcinek 5! cieszycie się! Fani YGO na pewno :D
Obmyślałam bardzo dużo rzeczy na temat tego FF i będzie się różnił od oryginalnego YGO... w Milenijnej Iluzji Pojedynki Potworów są na drugim planie, bardziej ukazuje fabule niż w oryginale... lecz to nie problem czyż nie? I tak nie da się w to grać XD
A teraz długo oczekiwany i długi jak papier toaletowy... Odcinek piąty „Lustrzane odbicia”
Yugi razem ze swoimi przyjaciółmi stali przy rezydencji
Rox…. Wszytko dla nich było tu takie nowe i tajemnicze… ale najwięcej zmartwień
miał Yugi… wszytko się mu mieszało w głowie…
-Przepraszam
was… - Popatrzył na nich Yugi - Ale muszę chwile zostać sam… nic już nie
rozumiem.-
Yugi znów się
odwrócił od nich i z poszedł w miejsce gdzie nikogo by nie było… Niedaleko domu
Rox była łąka… z niej było widać piękne wybrzeże … zawsze było tam pusto i
cicho… to było miejsce które Yugi szukał…
- Nie wiem co
mam zrobić- myślał Yugi – tak wiele mam pytań… czy powinienem brać udział w tym
turnieju… kim jest Roxi...-
Yugi zamka oczy
i usiadł na kamieniu… nic nie rozumiał … nagle poczuł czyjaś rękę na swoim ramieniu...
otworzył oczy i spojrzał w górę... to był Yami…
- Co ty tu robisz Yami?- zapytał zaskoczony Yugi
- To samo co ty…
chcesz się odizolować… - powiedział Yami do niego siadając obok…- Choć ja nie
mam tu większych problemów, to wiem że ciebie coś trapi Yugi… widać to po
twojej minie. -
- Mam tak wiele
pytań… kim jest Roxi?-
-Bo wiesz Yug...
Roxi to moja siostra... bliźniaczka… Spotkałam ją dopiero w tym świecie… to dlatego nigdy ci o niej nie mówiłem… nikt
tez o niej nie pamiętał ponieważ gdy była młoda została zamieniona w lwice
przez amulet. Jak już byłem
faraonem rzadko się z nią widywałem. Bardzo
tego żałuje…-
-Rozumiem… Ale
nie wiem czy brać udział w tym turnieju…-
-To już twój
wybór… teraz powinieneś wracać do
przyjaciół pewnie się o ciebie martwią-
-Masz racje…-
Yugi wstał- Dziękuje Yami ty zawsze mi pomagasz-
-Nie ma za co
Yugi… tylko pamiętaj, nie spiesz się ale nie bądź też zbyt wolny.-
- Zapamiętam… -
Yugi szedł w stronę drogi powrotnej, ale zatrzymał się i powiedział do Yamiego-Może
pójdziesz ze mną? W końcu to też twoi przyjaciele…-
-Idź sam.. ja
wole zostać tutaj…-
-Skoro chcesz-
odwrócił się w stronę która przyszedł- To pójdę sam…-
Yami został na
łące, a Yugi wracał do swoich przyjaciół. Zbliżał się koniec dnia, niebo było
bez chmurne wiec zachód słońca był bardzo magiczny… Gdy Yugi wpatrywał się w ta
wielka gwiazdę wierzył że Aya tez ją widzi… za drzewami co wygląda jeszcze
bardziej niezwykłe… wtedy poczuł ze naprawdę ją kocha… tylko boji się jej tego
powiedzieć. Nagle zauważył swoich
przyjaciół którzy go szukają
- Yugi!-
krzyknęła z daleka Tea podbiegając do niego a za nią Joey i Tristan- Nie
odchodź tak bez powodu! Martwiliśmy się o ciebie!-
-Tea… nie jestem
dzieckiem… a zresztą byłem z Yamim- powiedział Yugi
− Ale
wiec że się o ciebie martwię, w końcu jestem twoją przyjaciółką.-
− Wiem… ale czasem chce pobyć sam… czasem
czuje… - wiązał oddech i odwrócił się od nich – Że niedługo nastąpi koniec
naszej przyjaźni… -
Słonice już zaszło… Przyjaciele Yugiego byli w szoku.
− Po tylu latach chcesz tak prostu to
zakończyć!- Krzyczał Joey wyrywając się w jego stronę- Yug tak nie możesz!-
− Nie Joey… To chyba koniec naszej przyjaźni…-
powiedziała Tea – Yugi chce pewnie zostać sam… idziemy… -
Odeszli… Yugi został sam… nie wiedział co się dzieje… na niebie było
widać pierwsze gwiazdy… zaczął żałować że tu jest… wrócił do swojego pokoju…
krążyły za nim czarne myśli… w pokoju leżał obmyślając kilka godzin… nie
przeszedł na kolacje… była już noc… zasnął nie spokojnym snem… w rezydencji
była cisza… każdy spał oprócz Roxi… ona czuwała… dobrze wiedziała ze potrzeba
snu została im z świata żywych… miało się już zacząć czekała na to długo… o
wiele za długo…
***
Do pokoju Yugiego wpadł Joey.
− Yugi!
Tea zemdlała!- Powiedział szybko - I na
dodatek pali się las!
Yugi szybko się zerwał z łóżka.
− Szybko musimy iść do lasu! - popędził go
Joey – Tristan jest z Teą wiec nic jej nie będzie.-
Zaczęli biec w stronę lasu
− To dobrze. Nie jesteś a mnie zły? Dziś mnie
jakoś poniosło…
− To już nie ważne Yug… musimy biec zobaczyć
co tam się dzieje!-
Minęło kilka minut gdy dobiegli zobaczyli 2 postacie… Chłopak władał
ogniem a dziewczyna wodą, Joey od razu zareagował.
− Hej wy co wy robicie!?- spytał ze śmiałą
postawą
− Popatrz... to oni... Udało się – powiedział
czarnowłosy chłopak
− Ej... o co chodzi?! – spytał Yugi-
− Zagramy w grę- powiedziała dziewczyna ze
znajomym wyrazem twarzy- Żywioły na karty… wy macie karty, my mamy żywioły,
wiec to będzie uczciwa walka.-
Yugi i Joey zgodzili się na walkę. Wyjęli swoje talie podnieśli ręce, a
wtedy pojawiły się ich Duel Dyski… dokładnie takie same jak w czasie pojedynku
Roxi i Yamiego… to było takie magiczne
− Wow! to jest niesamowite co daje ten
wymiar…- powiedział z Joey podekscytowaniem – teraz na pewno wygramy Yugi!-
Yugi lekko
przytaknął głową…
− A wiec zaczynamy! – powiedział czarnowłosy
chłopak… coś się zmieniło… twarz przeciwniczki
z chęci pojedynku…
− Kasai… zrobiliśmy co mieliśmy zrobić…-
powiedziała spokojnie dziewczyna w jego świadomości- nic więcej…-
− Lecz ja tak nie podam się... gra nawet się
nie zaczęła…- warknął na nią srogo – To
nie moim stylu ! –
− Musimy… tak nakazała pani… mamy być jej
posłuszni…-
Kasai uległ namówieniom dziewczyny, był zły na to ze musiał się podać
bez walki, nagle podniósł rękę u użyl
ognia.. trochę poparzył Joey`a. Dziewczyna wzięła jego rękę i uciekli biegiem.
− Hej wy!- krzykał Joey powstrzymując ból...
lecz nie udało się- Ała! Boli…
− Joey! -Yugi rzucił mu się od razu na pomoc-
Ostro cie poparzył?
− Dam rade Yug… jeszcze popamięta…- jęknął z
bólu
− Musimy znaleźć jak najbliższe źródło wody…
chyba wiem gdzie…- Yugi usłyszał szum wodospadu… wiedział gdzie on jest…- Choć
za mną Joey!-
Wodospad był nie daleko. Chłopcy minęli kilka drzew i zauważali magiczny wodospad. Joey zaczął się oblewać wodą.
− Joey… wiem że to nie istotne ale to miejsce
ma wielka moc…- poparzył na niego Yugi a on zamoczył rękę w wodzie. Nagle jego poparzenie
zaczęło się bardzo szybko goić.
− Niesamowite!
Nic nie czuje! Czy wszystkie wody w tym miejscu tak mają?- Powiedział z
uśmiechem Joey
− Czuje że to jedyne naturalne źródło wody… Mizu…
pewnie to ta dziewczyna.-
− Yugi.- Joey patrzył na niebo pełne gwiazd, które zasłaniały drzewa- Jak my wrócimy skoro
nie znamy tego lasu.. jak my w ogóle tu dotarliśmy?!
− Chyba już wiem… - pomyślał Yugi w ciszy partacz na rozwiedzione niebo - Możemy się kierować Gwiazda Polarną, ale czuje
ze dobrze znam ten las… Czyżby Aya użyczyła mi trochę swojej pamięci? Czy wiedziała
że to się stanie?- poparzył na gwiazdę polarna- Aya… jesteś jak światełko które
wskazuje drogę.
− Yug?- Joey go lekko szarpnął, a Yugi
odwrócił się – Wymyśliłeś jak wrócić czy może ci w czymś pomóc?
− Wiesz Joey… Porostu idźmy w tym kierunku.- odpowiedział
Yugi- Znam ten las.-
Joey był nieco zdziwiony byli tu tylko chwile a Yugi wiedział wyjść z tego wielkiego lasu. Chciał się
dowiedzieć dlaczego ale powstrzymał się. Niedługo wrócili. Tea była w pokoju z
Tristanem. Czuła się o wiele lepiej,
− Joey, Yugi!- powiedziała do nich Tea – Wróciliście!
-
− Nie mów
że myślałaś że zjedzą nas wilki- pozwiedzał Joey- Wydostaliśmy się dzięki instynktowi
Yugiego!
− Czyli Yugi może nas teraz namierzać!- powiedział
jak zwykle zadnie bez sensu Tristan
− Tristan… ty i twoje pomysły…- załamywał się Joey
zakrywając twarz dłonią – Załamka…-
− A ty nie jesteś lepszy Joey.- powiedziała Tea
– Ale i tak to nie zmienia tego że was lubię
chłopcy. Wiecie co… muszę wam o czymś powiedzieć… ale usiądzie będziecie
lepiej słuchać.
Oni usiedli koło
niej, zainteresowani tym co Tea chce im zaraz powiedzieć… nawet nie zauważyli że
znów byli wszyscy razem
− Tea… co się stało? – Zapytał troskliwie Yugi..
już dawno nie mówił tak delikatnie do niej
− Nie… może… - delikatnie opuściła głowę schylając
wzrok. Po chwili znów poparzyła na swoich przyjaciół- pamiętacie może jak mnie nie
było gdy tu dotarliśmy… jak by straciłam kontrole nad sobą… czułam że coś mnie wzywa…
to była natura… życie i przyroda… poczułam kontakt z cala florą i fauną.. to
był niesamowite uczucie… które wciąż czuje.-
− Naprawdę Tea? To niesamowite…- powiedział
Tristan
− Też tak uważam. Zobaczcie! – Tea zamknęła oczy i podniosła
dłoń a wysokości swojej szyi. Jej dłoni zaczął się rozwijać żółty kwiat.
− Nyeh!- Zafascynował się Joey, tak jak reszta chłopaków- Tea jest prawdziwą czarodziejka!
− Heh… popatrz na to- Podniosła dłoń z rosnącym
kwiatem do góry a jego płatki zamieniały się w piękne małe motyle, ale gdy Tea pstryknęła
w palce motyle znikły.
− Świetny pokaz Tea… lecz coś czuje ze nie powinnaś
zbyt pokazywać swojej mocy.- pozwiedzał Yugi- Dużo mi rzeczy nie pasuje w tym świecie
środka. Przerywane pojedynki, dary, co będzie potem… czuje że coś się szykuje…-
− Okej Yugi… pewnie masz racje. -powiedziała
Tea -Może już idźmy spać, już jest bardzo późno…-
Chłopcy wyszli wciąż byli zafascynowani nowa umiejętnością ich przyjaciółki,
lecz Yugi czuł że Tea musi teraz bardzo uważać. Po chwili prawie cala rezydencja znów zapadła w sen… tylko Roxi była wyjątkiem
***
Wysoko idzie zgonie z celem… niedługo znów się zjednoczymy.. nie długo znów
będę mogła cie kochać…
Kiedy następny? Nie wiem, ale powiem tyle kolejny i już finał. Postaram się dość szybko napisać. Szybko wszytko leci czyż nie? :P
